10 Jaar later - Pim Fortuyn

door Cor Stoker  

Het is alweer 10 jaar geleden dat Nederland geconfronteerd werd met de moord op een politicus, Pim Fortuyn werd afgeknald door een moordenaarshand, aangezet door haat, schoot de onverlaat Pim als een dolle hond af en kreeg een milde straf.

Fortuyn was een erudiete man, een flamboyante heer die zijn idealen en gedachten verwoordde in woord en geschrift, menig boek deed hij verschijnen, columns in Elsevier men las het met gemengde gevoelens of met veel plezier.

Tumultueus betrad hij de politieke arena, met uitgesproken mening en ideeën, als stemmenkanon en zijn onverbeterlijke “At Your Service” stuwde hij de Leefbaren naar ongekende hoogte, maar hij werd terzijde geschoven, geschoffeerd en afgeserveerd, in de beroemde en beruchte “nacht van Fortuyn” daar verdween hij in zijn limo in de nacht, maar waar hij iedereen in verwarring bracht, met de woorden “ik word de nieuwe minister president”.

Nee ditmaal geen loflied op al zijn prachtige debatten, zijn media optreden, of zijn vermogen mensen aan de buis te kluisteren of op te zwepen om hem en zijn partij te helpen tot grote hoogte te stuwen, daar is meer dan genoeg over geschreven, het is 10 jaar later en tijd voor een balans.

De politiek schepte het klimaat waarin Pim Fortuyn werd gedemoniseerd, zijn woorden misbruikt, zijn achterban weggezet als domme mensen met onderbuikgevoelens, van links tot rechts in de politiek was het alle hens aan dek, alles was geoorloofd, maar de kale prof was niet te stuiten.

Haider, het bruine verleden van de NSB, zelfs deportaties en Anne Frank werden in de strijd tegen Fortuyn en zijn aanhang gebruikt, xenofoob, racist, fascist en de bekende onderbuik, het was standaard gebruik van zijn opponenten die bij gebrek van inhoudelijke argumenten een klimaat van haat creëerden, zo hoefden ze alleen maar te wachten totdat er iemand kwam die voor hen deze gezel van de bestuurlijke elite afstopte en niet alleen monddood maar morsdood maakte.

Diezelfde partijen die destijds het klimaat schiepen welke uiteindelijk leidde tot de moord, die gerust een politieke moord mag worden genoemd, doen nog steeds hetzelfde, ze hebben dus niets maar dan ook niets geleerd, laten we ze eens ten overvloede aan het einde van deze column op een rijtje zetten.

En nu heeft men een programma waarin men gaat discussiëren over 10 jaar Na Fortuyn, met daarin sprekers zoals Paul Witteman en Aboutaleb die ooit in een interview zich uitliet over diezelfde Fortuyn in 2 vandaag klinkt dat ook niet bekend.

Pim met Wilders vergelijken is appels en peren vergelijken, maar de moord op Fortuyn heeft zijn ideeën, zijn aanhang en de veenbrand alleen maar versterkt, Fortuyn wordt nu door zijn verguizers ge- en misbruikt, zij stalen zijn one-liners, roepen nu hoe flamboyant en hoe hij een goed en scherp debater was, maar zij waren en zijn het die het klimaat van de HAAT hebben geschapen, zij zijn de dames en heren die de moordenaarshand hebben aangestuurd.

Pim Fortuyn in een interview:
En als mij straks wat gebeurt, ik ben blij dat jij mij die gelegenheid geeft, als mij wat gebeurt, dan zijn zij mede verantwoordelijk en dan kunnen ze niet hun handen der van af trekken in de zin van ja ik heb die aanslag niet gepleegd, je hebt het klimaat mee gecreëerd en dat moet stoppen.

10 jaar later en opnieuw loopt de media braaf de kiezer te bestoken met kreten van het gevaar van rechts, 10 jaar later en men discrimineert het eigen volk nog steeds, 10 jaar later zijn de oude politici vervangen door hun klonen, die opnieuw demoniseren en reageren met angstaanjagende parabellen over haat en smaad.

Nee ik zal Pim nooit vergeten, vele columns heb ik aan hem gewijd, heb ik hem herdacht of een ode aan hem gebracht, maar zoals het gaat, ben ook ik een verwilderde fortuynist geworden, die zich ergerde aan het feit dat de Majesteit geen woord besteedde aan de moord op Fortuyn, die zich verbaasde over het verdwaasde fenomeen dat we onze gevallenen op 4 mei herdenken en tegelijkertijd aan de agressor ineens devoot aandacht moeten schenken, dat men gedichten wil opdragen van nazaten die toen verkeerd zaten.

5 mei vier ik al na de moord niet meer, want na 4 mei en tussen de 6^e mei ligt dat vreemde feest er in, vrijheid suggererend die er niet is, onze vrijheid uitgeleverd aan een vreemde mogendheid die onze wetten bepaald, onze belastingdruk en heffingen tot schier bizarre vormen opvoert, waarin onze onafhankelijkheid en vrijheid in Brusselse wetten is ingesnoerd.

Verweesd zijn we nog steeds, de schaalvergroting en de steeds verdergaande regelzucht hebben schier bizarre vormen aangenomen, slikken of stikken is het credo, want Brussel dicteert en de leugen regeert, Pim werd 6 mei 6 over 6 uit ons midden geroofd, op die dag werd onze hoop gedoofd, hij gaf het grootste goed, hij was een man met angst maar ook met een ongekende moed, Pim is niet meer, dat is het gegeven van dit leven.

 ‘Nog nooit is op zijn vale klerkensmoel, zomaar een lach verschenen, maar die nacht, nadat de gek de nar had omgebracht, kroop hij zijn bed uit, glimmend van de pret en maakte onbespied een pirouette.’(Komrij)

Die woorden hiervoor vertolken uitstekend het gevoel die de  aanhangers van Fortuyn, toen voelden en ook  wisten en beseften, de moord was meer dan de daad van een verdwaasde gek, alleen is na de goddelijke Kale, zoals een ander slachtoffer van de waanzin Theo van Gogh hem noemde, een ander opgestaan die net als Pim moet vrezen voor zijn aardse bestaan.

10 jaar later en nog steeds heeft men in de Haagse en bestuurlijke kaasstolpen niets geleerd, nog steeds demoniseert men de tegenstander op rechts, nog steeds misbruikt men de media voor een hetze, nog steeds noemt men de kiezer dom en stemt men niet met het verstand maar met de onderbuik, nog steeds sluit men de ogen voor de problemen van immigratie, integratie, religieuze waan, voor de manager cultuur waar de mens slechts een produkt is, worden de zakken gevuld en nog steeds links geluld.

Pim we missen je, maar vergeten zullen we je nooit, ook al kiezen we nu een andere koers, jij was ons baken, onze voorman, die het verdient dat de trouwe aanhang stil en verweesd in besloten kring een potje grient en denkt aan een bevlogen en vervlogen tijd, dat abrupt stopte op 6 mei zes over zes, het was voor ons een harde, keiharde les

Overzichtje van uitspraken:

Paul Rosenmuller (Groenlinks):
Pim Fortuyn is niet gewoon rechts, maar extreem rechts. 

is een nationalist en een populist. / is een charlatan / is een extreem rechtse uitgesproken nationalistische en isolationistische populist/ Stop deze Berlusconi van de lage landen. 

Marcel van Dam (PvdA):
Fortuyn is een Eichmann / is een untermensch/  een zeer minderwaardig mens/ een racist./ zorgt voor een verziekt discriminerend klimaat./ erger dan Janmaat/  probeert op dezelfde manier stemmen te winnen als destijds de NSB met "Één land, één volk, één natie".

Ad Melkert (PvdA):
Ik hoor weer roep om een sterke leider.
Je wordt wakker, je ziet Le Pen Fotuyn maakt de weg vrij voor ongeremde discriminatie en een heel andere samenleving, waarin mensen tegen elkaar worden opgezet./Fortuyn gaat een grens over die je niet mag passeren./Nederland, wordt wakker! /Ik heb mensen ontmoet, die denken: ben ik die kraan, word ik opgedweild?

Wim Kok (PvdA):
Fortuyn is een gevaar voor het land. / een gevaar voor de samenleving./ is asociaal./ blijft steken in het zaaien van haat, discriminatie en tweedracht onder de bevolking. /laat ons leiden door angst, haat en onverdraagzaamheid. E.v.a

Rob Oudkerk (PvdA):
Fortuyn is fascistisch. /doet me denken aan Anton Mussert.

Bram Peper (PvdA):
Fortuyn is een malloot die denkt dat hij overal verstand van heeft (na het lezen van De puinhopen van acht jaar Paars).

Hans Kombrink (PvdA Rotterdam):
Ik zie een parallel met de jaren 30. /Fortuyn is het opkoment nazisme en fascisme. / is Janmaat in het kwadraat. /met Leefbaar Rotterdam kunnen we de Tweede Wereldoorlog overdoen.
Els Kuijper (PvdA Rotterdam):
Wat moeten we zeggen tegen het meisje dat denkt dat haar papa niet meer het land in mag, na een bezoek aan opa in Turkije?

Thom de Graaf (D66):
Zijn we Anne Frank vergeten Pim Fortuyn wil een land waar mensen met een bepaald geloof, een zekere cultuur, een andere achtergrond gediscrimineerd mogen worden. Hij wil daartoe artikel 1 van onze grondwet schrappen. Het fundament van onze rechtstaat dat de integriteit van iedereen beschermt. 

Rogier van Boxtel (D66):
Fortuyn is echt gek geworden, levensgevaarlijk wat hij doet.
Hij is volstrekt onverantwoord bezig. Misschien is Levensgevaarlijk Nederland een betere naam voor zijn partij.

Hans Veling (Christen Unie):
Fortuyn zorgt voor tweedracht.

Jan Marijnissen (SP):
Er is geen énkele reden om Fortuyn te vertrouwen. Wat heeft die man nou gedaan? Het is een charlatan. Een rattenvanger.

Gerrit Zalm (VVD):
Fortuyn is een gevaarlijk man. / Fortuyn bedriegt het volk.

Bas Eenhoorn (VVD):
Fortuyn is Mussolini.

Frits Bolkenstein (VVD):
Nederland slaat een "pleefiguur" met Fortuyn als premier.

Hans Dijkstal (VVD):
Fortuyn is een combinatie van Janmaat en de Winter.

Bondskanselier Gerhard Schröder (SPD):
Een gure tegenwind waait het Europa van sterk en sociaal tegemoet. Wat gisteren samen is bereikt, kan morgen overboord worden gegooid. Krachten van haat en intolerantie vergiftigen het politieke klimaat.

Matty Verkamman (columnist Trouw):
Fortuyn is een man met de intelligentie van Adolf Hitler en de charme van Heinrich en veel meer van dat fraais

Jan Blokker (columnist Volkskrant):
Ik ben ervan overtuigd dat Professor Pim wel degelijk de Jean-Marie le Pen, de Filip / Bij de vorige Duce duurde het drieëntwintig jaar vóór hij ondersteboven werd opgehangen aan een benzinepomp aan de Zwitserse grens. Naast z'n maîtresse. Maar dat zal Pim niet overkomen.

Manuel Kneepkens (Rotterdam):
Poldermussolini. Dat klinkt heel hard en er zullen ook weer heel wat reacties op volgen, maar geloof me: ik zie een rechtstreeks verband tussen Fortuyn, Mussolini en uiteindelijk Nietschze.

Peter Storm (De Socialist):
Fortuyn is een fascistisch kopstuk. / Fortuyn hoort in het rijtje van recente fascistische kopstukken - Haider, De Winter, Le Pen - thuis. Dan is er de enorme leiderscultus rondom de aanvoerder. De Führer, de Duce, begrippen uit het vooroorlogse fascisme maar Fortuyn heeft dezelfde uitstraling.

Bart Tromp (Het Parool):
Aan democratie heeft onze Madurodam-Mussolini een broertje dood.

Folkert Jensma (hoofdredacteur NRC Handelsblad):
We wensen ons hier de xenofoben en racisten van het lijf te houden. Het is een grote schande dat we zestig jaar na dato een politicus in ons midden daaraan moeten herinneren.
Fortuyn kan als minister-president de dodenherdenking op 4 mei nooit bijwonen.

Dit was een kleine opsomming van onze linkse medemens die zo humaan op Fortuyn reageerde, komt het U bekend voor, er is NIETS maar dan ook NIETS verandert, want ook nu 10 jaar later kan men het demoniseren niet laten, nu is het Wilders en de PVV.

Columns van Cor Stoker