donderdag 2 december 2010

Opiniepeiling Onder Arabische en Noord-Afrikaanse Moslims Laat Schokkende Resultaten Zien

2010 Arab Public Opinion Poll:
Results of Arab Opinion Survey Conducted June 29-July 20, 2010
The Brookings Institution

Shibley Telhami
De resultaten van deze opiniepeiling geven aan dat er een grote kloof bestaat tussen het Midden-Oosten zoals het werkelijk is en het Midden-Oosten zoals veel Westerse politici en de Westerse media het ons voorspiegelen. Met als gevolg dat het Midden-Oosten net zolang onbegrepen en onrustig zal blijven zolang de Westerse diplomatie en politiek zich niet realistisch bezighouden met de werkelijke situatie in het Midden-Oosten, de radicale elementen in de Islam en de dictatoriale, terrorisme ondersteunende moslimstaten.

Op donderdag 5 augustus 2010 heeft het Amerikaanse Brookings Instituut haar jaarlijkse opiniepeiling, gehouden onder Noord-Afrikaanse en Arabische moslims, gepubliceerd. Deze peiling laat in vergelijking met voorgaande jaren enkele verontrustende verschillen zien waar de Westerse politici, journalisten en academici maar beter notie van kunnen nemen.

De opiniepeiling is uitgevoerd door Shibley Telhami[1] onder 3.976 inwoners uit Egypte, Saoedi Arabië, Marokko, Jordanië, Libanon en de Verenigde Arabische Emiraten gedurende de periode van 29 juni tot en met 20 juli en wordt elk jaar in samenhang met Zogby International geproduceerd.
Enkele opvallende feiten uit het onderzoek zijn:
  1. Een drastische teruggang in populariteit van Barack Obama onder moslims in het Midden Oosten en Noord-Afrika.
  2. De toegenomen populariteit van radicale Islamistische- en revolutionaire regeringsleiders. Slechts een enkele gematigde Arabische leider komt voor in het rijtje van populaire leiders. Hoe kan er vrede komen in het Midden-Oosten als de bevolking er zoveel radicale denkbeelden op na houdt?
  3. De constante anti-Israëlische houding onder de gemiddelde moslim in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. De gemiddelde moslim in Marokko, Egypte, Jordanië, de Verenigde Arabische Emiraten en Saoedi Arabië ziet Israël zelfs als een bedreiging voor hun eigen landen, iets wat met geen enkele rationaliteit te verdedigen is. Blijkbaar zien ze Israël niet alleen als de moordenaars van Palestijnen, maar ook als een gevaar voor het gehele Midden-Oosten en de Islam in het algemeen.
  4. En een Iran in het bezit van nucleaire wapens wordt inmiddels gezien als een zegen voor het Midden-Oosten in plaats van een bedreiging.
En dan moeten we nog in ogenschouw nemen dat dit onderzoek in, als enigzins gematigd bekend staande islamitische landen (met Westerse invloeden), is uitgevoerd. Zouden landen als Iran[2], Syrië[3], Soedan[4] en Libië[5] in het onderzoek betrokken zijn dan zouden de uitkomsten wellicht nog extremer uitgevallen zijn.
Dit onderzoek bevestigd wat elke Midden-Oosten kenner weet:
  • er heerst een algemeen aanvaarde vijandelijkheid tegenover Joden in het algemeen en Israël in het bijzonder onder moslims in Noord-Afrika en het Midden-Oosten (Marokko valt op met hoge scores op anti-Israëlisch sentiment).
  • er is een sterke opkomst van het revolutionaire islamisme (radicale, politieke en ideologische islam) waar te nemen in het Midden-Oosten, Turkije en in Noord-Afrika onder moslims.
  • (on)uitgesproken steun voor terrorisme tegen Israël; (on)uitgesproken steun voor terrorisme en oorlog tegen de USA en NATO troepen in Irak en Afghanistan; anti-Westerse en anti-democratische sentimenten.
En er zijn meer factoren die er voor zorgen dat dit verontrustend is. Als men namelijk het voorgaande in ogenschouw neemt en doorziet dat als de gemiddelde inwoner in landen als Marokko, Egypte en Jordanië zo denken, hoe kan men dan verwachten dat er ooit sprake kan zijn van vrede, stabiliteit en rust in het Midden-Oosten? Of dat nu Israël, Gaza, Syrië of Libanon betreft. Het lijkt erop alsof men zich alleen druk wil maken over het Israëlisch-Palestijns vraagstuk, de Amerikaanse politiek voor het Midden-Oosten en de Westerse invloeden op de Islam.
Terwijl er zoveel andere zaken zijn waar de inwoners van landen als Saoedi Arabië, Egypte, Marokko, de Verenigde Arabische Emiraten en Libanon zich druk over zouden kunnen maken in het Midden-Oosten:
  1. De rechten van minderheden zoals Koerden, Alawieten, Berbers, Kopten, Libanese christenen en christelijke Palestijnen.
  2. Armoede, corruptie, gebrek aan democratie, onderdrukking en vrouwenrechten.
  3. Terroristische aanslagen van radicaal Islamistische en extremistische groeperingen op moslims in Irak, Afghanistan, Egypte, Libanon, Turkije en Saoedi Arabië.
  4. De tegenstellingen tussen Soennieten en Sjiieten; tegenstellingen tussen het Arabisch-Nationalisme en islamisme; tegenstellingen tussen de gematigde islam en de fundamentalistische islam; tegenstellingen tussen democratische leiders en dictators; tegenstellingen tussen een moderne samenleving en de traditionele middeleeuwse cultuur; tegenstellingen tussen de rijke elite en arme massa’s wat weer radicaliseert; enzovoort…
Als de gemiddelde Europeaan beter zou begrijpen hoe de gemiddelde moslim in het Midden-Oosten en Noord-Afrika denkt over allerlei zaken, dan zou men ook beter kunnen begrijpen hoe het kan gebeuren dat moslims over de hele wereld hebben staan juichen toen er 2974 doden vielen bij de aanslagen op het World Trade Center in 2001. En waarom er aanslagen plaatsvinden die niets van doen lijken te hebben met de Irak-oorlog en de Westerse coalitie troepen, aangezien sjiieten soennieten opblazen en soennieten sjiieten opblazen. En waarom dictators overleven in het Midden-Oosten zonder dat dit aan de kaak gesteld wordt door de meer gematigde leiders van islamitische buurlanden. En waarom er zoiets kan plaatsvinden als de Gaza Freedom Vloot met militante Turkse activisten aan boord die slechts één doel hebben, en dat is Israël in een kwaad daglicht stellen, en niet het brengen van hulpgoederen aan de Gazaanse bevolking. En waarom Israëlische militairen beschoten worden door Libanese troepen, terwijl ze routine werkzaamheden uitvoeren aan de grens op hun eigen stukje grond. En waarom Israël, wat het ook doet, de schuld krijgt van alle problemen in het Midden Oosten, net zoals de Joden de schuld kregen van alles wat verkeerd ging in deze wereld zelfs toen Israël nog niet eens was gesticht. We hebben enkele opvallende resultaten voor u uitgelicht en publiceren deze hieronder. Verenigde Staten en het Midden-oosten: Hoe omschrijft u uw houding tegenover de Midden-Oosten politiek van de Obama regering?
In 2009 was 51% nog hoopvol gestemd over Obama’s Midden-Oosten politiek. In 2010 is dit gedaald naar 16%. En 63% geeft aan nu ontmoedigd te zijn door Obama als het gaat om zijn keuzes voor het Midden Oosten.

Verenigde Staten en het Midden-oosten: Als u terugkijkt op het afgelopen jaar, in welk beleid van Obamas regering bent u het meest teleurgesteld?  


Maar liefst 61% is het meest teleurgesteld door Obamas Israël/Palestina beleid. Terwijl toch gezegd kan worden dat Obama zich minder loyaal heeft opgesteld richting Israël dan alle voorgaande presidenten van Amerika. Op ruime afstand volgt Irak met 27%.

Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Welke van de volgende zinnen weerspiegelt het meest uw mening over de vooruitzichten voor een blijvend vredesakkoord tussen Israël en de Palestijnen?
Van alle ondervraagden denkt 54% dat dit nooit zal gebeuren en 40% denkt dat dit onvermijdelijk zal zijn, maar dat het nog enige tijd zal vragen. Slechts 4% ziet het ook daadwerkelijk gebeuren binnen de komende 5 jaar.


Het Arabisch-Israëlisch Conflict: Met wie sympathiseert u het meest in het onderlinge Palestijnse conflict?

7% voelt sympathie voor Fatah en 13% sympathiseert met het terroristische en radicaal islamistische Hamas. En maar liefst 70% sympathiseert met beide partijen.

Lees verder

Geen opmerkingen:

Een reactie posten